در مقایسه با ابعاد منظومه ی شمسی فاصله ی حتی نزدیکترین ستارگان به ما اعدادی بسیار بزرگ می باشند. فاصله ی نزدیک ترین ستاره به ما یعنی “پروکسیما قنطورس” تنها بیش از ۴.۲ سال نوری میباشند. چنین فواصلی بسیار بزرگ میباشند و غالبا ترجیح داده میشود که آنها را به صورت سال نوری بیان کنند. یک سال نوری مسافتی است که نور در یک سال می پیماید. این ستاره در صورت فلکی قنطورس است و در سال ۱۹۱۵ توسط رابرت اینز، رئیس رصدخانه ملی آفریقای جنوبی کشف شد.

پروکسیما قنطورس جزئی از سامانه ستاره‌ای آلفا قنطورس به‌شمار می‌آید و نزدیک‌ترین ستاره به خورشید ما است. از آنجایی که این ستاره نسبت به دیگر ستاره‌ها به زمین بسیار نزدیک است، می‌توان اندازه قطر زاویه‌ای آن را به طور مستقیم اندازه گرفت که این مقدار یک هفتم قطر زاویه‌ای خورشید محاسبه شده‌است. پروکسیما قنطورس جرمی حدود یک هشتم جرم خورشید دارد و میانگین چگالی آن ۴۰ برابر خورشید است. و درخشندگی بسیار پائینی دارد، این ستاره یک ستاره شراره‌ای است و تغییرات زیادی در قدر ظاهری آن دیده می‌شود.

میدان مغناطیسی این ستاره از انتقال گرمای درون و بیرون ستاره تشکیل شده‌است. نتایج بررسی‌ها نشان می‌دهد پرتوهای ایکس منتشر شده از این ستاره بسیار به خورشید شباهت دارد و تولید انرژی پائین در ستاره نشان می‌دهد که این ستاره ۴ تریلیون سال دیگر در رشته اصلی خواهد ماند. یا حدود ۳۰۰ برابر سن جهان.
جستجوهای که جهت پیدا کردن همدم این ستاره انجام گرفته تاکنون ناموفق بوده‌است؛ اگرچه این تلاش‌ها نشان داد که این همدم می‌تواند فقط در کنار یک کوتوله قهوه‌ای یا یک سیاره پرجرم باشد. برای کشف این‌گونه اجرام، ماموریت فضایی تداخل‌سنجی نیز انجام شده‌است. از آنجا که پروکسیما قنطورس یک کوتوله قرمز و یک ستاره شعله‌زن است در صورت داشتن سیاره، این سیاره قطعاً فاقد زیست خواهد بود. پروکسیما قنطورس را به علت نزدیک بودن به عنوان یکی از گزینه‌های مسافرت میان‌ستاره‌ای پیشنهاد کرده‌اند.

فاصله منظومه شمسی و زمین تا منظومه آلفا قنطورس که نزدیکترین ستاره یعنی آلفا قنطورس را در خود جای داده است، هر یک واحدAU ( واحد نجومی ) برابر است با فاصله زمین تا خورشید ما ، یعنی ۱۴۹۵۹۷۸۷۰ کیلومتر